Pijn bij het hardlopen? Verbeter je looptechniek en maak je pezen stijver!

Tussen de toplopers zit er maar weinig verschil in de VO2max, de maximale hoeveelheid zuurstof die je kan opnemen, blijkt uit onderzoek. Dit is hoger als je meer getraind bent. Bij recreatieve lopers zit hier wel meer verschil in. Door conditietraining kan je dit verhogen waardoor je langer en harder kan lopen. Maar als je loopt met een matige loopefficientie kan dit effect gering zijn en neemt de kans op pijn in je knie bij het hardlopen juist toe. Immers je gaat harder en verder lopen waardoor je je knieën ook meer belast. Hoe kan je dit nu voorkomen?

Je kan je loopefficiëntie verbeteren en de kans op pijnlijke knieën bij het hardlopen verkleinen door aan krachttraining te doen!

En juist als je een recreatieve loper bent kan je hier veel winst mee halen in vergelijking met de toplopers die vaak al een heel efficiënt looppatroon hebben! Daarnaast heeft krachttraining ook een goed effect op de sprintprestaties. Dit is natuurlijk omdat je sterker wordt maar ook dat je makkelijker je 2X  spiervezels (de dikke explosieve spiervezels) kan aanspreken. 

Zo weten we dat squatten kan zorgen voor betere sprintprestaties en dat het doen van een hamstringcurl de kans op hamstringblessures bij het hardlopen verkleind. 

Een goede looptechniek moet voldoen aan:

• energie moet omgezet worden in voorwaartse verplaatsing.
• een goede looptechniek moet stabiel zijn, ook bij vermoeidheid.
• niet gevoelig zijn voor blessures.

Hoe kan je je looptechniek verbeteren?

Er zijn een aantal punten waar je op kan letten als je efficiënter wilt lopen en de kans op blessures wilt verkleinen.

Ik zal ze hieronder stapsgewijs beschrijven.

1: Door rechtop te lopen verminder je de kans op blessures

Door rechtop te lopen verminder je de kanteling van je bekken naar voren. Hierdoor ontstaat er minder compressie op de hamstringaanhechting op je zitbeenbot. Als pezen te veel comprimeren kunnen ze klachten gaan geven. Het is dus zaak dit te vermijden. Kantel dus je bekken iets naar achteren zodat je onderrug minder hol wordt. Een algemeen advies hierbij is om ook je tenen op te trekken als je land zonder dat je teveel op je hak terecht komt.  En probeer daarbij ook nog maar eens je hak naar je toe te trekken als je geland bent. Zo gebruik je ook de energie die in je hamstring zit opgeslagen meer efficiënt. Als je je been strekt rekt deze namelijk iets uit. Je trekt je dus iets meer naar voren vanuit je hamstring! Door rechtop te lopen verklein je ook de kans op een proximale hamstring tendinopathie (hamstringpeesontsteking)

2: Een goede hiplock verkleint de kans op blessures

Stabiliseer je heupen. Op onderstaande afbeelding zie je links dat de niet belaste bekkenhelft doorzakt. Dit geeft een grotere kans op knie en scheenbeenblessures bij het hardlopen. Ook kost het meer kracht. Dit kan je voorkomen door je heupspieren op kracht te trainen en op stabiliteit. Met het  basisprogramma kan je mee aan de slag. 

3: Door je paslengte en pasfrequentie te optimaliseren verminder je de kans op blessures

Over het algemeen wordt gezegd dat een pasfrequentie van 180 stappen per minuut optimaal is. Dit is echter gemeten bij hardlopers die op 3min/km lopen. Voor recreatieve lopers ligt dit lager.  Anders moet je wel heel veel stapjes zetten als je op 6min/km loopt. Dat zou er erg komisch uitzien. Ik zou daarom adviseren je pasfrequentie te meten en dit 5% te verhogen. Dat gaat al een hoop schelen.

4: Een juiste voetlanding geeft minder kans op knieblessures of achillespeesblessures

Grofweg zijn er 3 manieren hoe je kan landen. Op je hak, midden op je voet en op je voorvoet. In relatie tot blessures geeft de ene manier niet meer risico op blessures dan de andere. Wel meer risico op andere blessures!

Als je op je voorvoet loopt heb je meer kans op achillespees- en kuitblessures en bij een haklanding heb je meer kans op scheenbeenklachten en kniepijn bij het hardlopen. Beide manieren hebben dus een even grote kans op blessures maar het zijn dus wel verschillende blessures.

Dus als je last hebt van je achillespees dan zou je meer naar midvoetlanding moeten gaan en als je last hebt van je knie of scheenbenen bij het hardlopen zou je meer moeten proberen op het midden of voorvoet te landen. De midvoetlanding kan je dus zien als de ideale middenweg. 

5: Door verticale bewegingen te verminderen worden de knieën minder zwaar belast.

Belangrijk is dus dat je energie wordt omgezet in de voorwaartse verplaatsing en niet in verticale verplaatsing, juist rennen dus! Dit gebeurd vaak in de standfase als je teveel kniebuiging hebt. 

Kijk maar eens op onderstaande afbeelding. Hier vertegenwoordigen de veertjes de pezen en de gestreepte kolommen de spieren. Links zie je een loper met veel kniebuiging. Hierdoor wordt de spier meer uitgerekt dan de pees. Dit kost energie en kracht. Rechts zie je een loper met weinig knieflexie. Hierbij wordt de energie in de pees opgeslagen en weer vrijgegeven. De spier veranderd maar minimaal in lengte wat minder kracht kost. Door deze kniebuiging ga je dus wat meer inveren en dit kost meer kracht voor je spieren en je gaat hierdoor te veel op en neer. Dat kost energie die je vervolgens niet kan gebruiken om vooruit te rennen. Een manier om dit op te lossen is om meer voorspanning te creëren. Je zult dus al meer spanning moeten zetten op je heup/bovenbeen- en kuitspieren voordat je voet weer op de grond land.